جمعه، اردیبهشت ۲۰، ۱۳۹۲

تنگ

بعضی وقت ها دلم به اندازه تمام این دنیا تنگ می شود. تنگ می شود برای تمام آدم هایی که دوستشان داشته ام و دارم؛ برای تمام دل بستگی هایی که جایی جا گذاشته ام.

بعضی وقت ها حسرت می خورم به آدم هایی که در شهری که بزرگ شده اند، زندگی می کنند. در شهری که مادر، پدر و عزیزانشان زندگی می کنند. در شهری که دوستانشان زندگی می کنند. در شهری که کودکی کرده اند؛ دوستی هایشان را ساخته اند؛ خیابان ها برایشان معنی دارند و خاطره ای با خود دارند. 

هیچ نظری موجود نیست: