وسط مهمونی، دوستی از دوستان ازم می پرسه:
- شمالی هستی؟
در حال که جواب می دم نه و به شوخی به بینی شمالیم اشاره می کنم، چند لحظه ای در تاریخ برمی گردم به عقب. به لحظه هایی که کوچیک بودم و با مادربزرگ جان، جایی می رفتیم و شاهد این گفت و گو بین مادر بزرگ جان و مخاطبی بودم که ازش می پرسید:
- ببخشید خانوم، شما شمالی هستین؟
خوب البته مادر بزرگ جان با اون پوست مهتابی و بینی خاص، شبیه شمالی ها هم بود.
گرچه من پوست مهتابی ندارم ولی با خودم فکر می کنم چه جالب که زندگی در ما تکرار می شه و ادامه پیدا می کنه.
