به نیروی جدید نیاز داریم برای پشتیبانی و طراحی بخش های مالی نرم افزار.
هم کار پر سابقه ام که فیلیپینی است رزومه جدیدی را بررسی می کند. صدایش هنگام گفت و گو با خانم مدیر چینی مالزیایی ام می آید:
- چینی است؟
- آره، این دختر چینی تحصیلات و سابقه مرتبط با بخش مالی دارد.
- این مدرکی که در رزومه اش نوشته، مدرک زبان انگلیسی است؟ (با تعجب)
- آره، چینی ها معمولا وقتی برای شغلی اقدام می کنند، مدرک معتبر زبان انگیسی هم ارائه می دهند.
- ...
چند روز بعد هم کار پر سابقه فیلیپینی ام با دو نفر دیگر از هم کاران دیگر -یکی فیلیپینی و دیگری هندی- و دو تا از مدیران، در اتاق مدیر چینی سنگاپوری ام جمع شده اند تا با تماس تلفنی، با دختر چینی متقاضی مصاحبه تخصصی کنند. قرار است مثل همیشه، سوالات تخصصی درباره نرم افزار و تنظیمات استاندارد بخش مالی اش بپرسند.
پس از مدتی، یکی شان از اتاق بیرون می آید و یکی از هم کاران چینی مالزیایی را صدا می کند؛ گویا نیاز دارند بعضی سوال ها را به چینی ترجمه کنند...
مدتی می گذرد و دو هم کار فیلیپینی با چهره هایی خندان از اتاق بیرون می آیند؛ اولی به شوخی به دومی می گوید:
- ممکن است سوال را دوباره تکرار کنی؟ فکر می کنم تلفن مشکل دارد!
و هر دو می خندند. وقتی جویا می شویم که چه شده، یکی شان با لب خند توضیح می دهد که خیلی وقت ها بعد از پرسیدن سوال، متقاضی چینی این جمله را می گفته؛ بعد که هم کاری که چینی می دانست همان سوال را به زبان چینی تکرار می کرد، متقاضی می توانست جواب دهد.
می گفتند این متقاضی چینی در زمینه مالی اطلاعات خوبی دارد ولی با این سطح زبان انگیسی در ارتباط با کاربرها، جمع آوری اطلاعات و ارتباط با بقیه اعضای تیم شانس کمی دارد و نمی تواند ارتباط برقرار کند.
یادم می آید که هم کارم از این که متقاضی چینی، مدرک زبان را به رزومه اش ضمیمه کرده بود، شگفت زده شده بود.
دلم برای دختر چینی می سوزد؛ شاید این قصه خیلی از ما باشد که زبان انگلیسی، زبان رایجی در جامعه مان نیست. گرچه با تحصیل و امتحان، تلاش می کنیم خودمان را به زبان انگیسی زبان ها نزدیک کنیم، باز هم تلاش بیش تری نیاز داریم تا بتوانیم خودمان و تخصص مان را نشان دهیم و با دیگران ارتباط برقرار کنیم. باز هم فیلیپینی ها، هندی ها و مردمان کشورهایی که زبان انگلیسی در کنار زبان ملی شان به طور گسترده استفاده می شود، برای پیشرفت فضای بازتری دارند.
روان بودن در زبان انگلیسی و توانایی برقراری ارتباط و بیان خود، حتی از دانستن تخصص ویژه هم مهم تر است؛ چرا که خیلی وقت ها محیط های کاری با داشتن میزان مشخصی دانش و توان مندی، به متقاضی فرصت یادگیری و پیشرفت در فضای کاری می دهند ولی اگر زبان ندانی، نمی توانی خودت، نظراتت و دانشت را بیان کنی و با دیگران ارتباط موثر برقرار کنی. فضای کاری چنین فرصتی را برای سعی و خطا در برقراری ارتباط کم تر به کسی می دهد.
هم کار پر سابقه ام که فیلیپینی است رزومه جدیدی را بررسی می کند. صدایش هنگام گفت و گو با خانم مدیر چینی مالزیایی ام می آید:
- چینی است؟
- آره، این دختر چینی تحصیلات و سابقه مرتبط با بخش مالی دارد.
- این مدرکی که در رزومه اش نوشته، مدرک زبان انگلیسی است؟ (با تعجب)
- آره، چینی ها معمولا وقتی برای شغلی اقدام می کنند، مدرک معتبر زبان انگیسی هم ارائه می دهند.
- ...
چند روز بعد هم کار پر سابقه فیلیپینی ام با دو نفر دیگر از هم کاران دیگر -یکی فیلیپینی و دیگری هندی- و دو تا از مدیران، در اتاق مدیر چینی سنگاپوری ام جمع شده اند تا با تماس تلفنی، با دختر چینی متقاضی مصاحبه تخصصی کنند. قرار است مثل همیشه، سوالات تخصصی درباره نرم افزار و تنظیمات استاندارد بخش مالی اش بپرسند.
پس از مدتی، یکی شان از اتاق بیرون می آید و یکی از هم کاران چینی مالزیایی را صدا می کند؛ گویا نیاز دارند بعضی سوال ها را به چینی ترجمه کنند...
مدتی می گذرد و دو هم کار فیلیپینی با چهره هایی خندان از اتاق بیرون می آیند؛ اولی به شوخی به دومی می گوید:
- ممکن است سوال را دوباره تکرار کنی؟ فکر می کنم تلفن مشکل دارد!
و هر دو می خندند. وقتی جویا می شویم که چه شده، یکی شان با لب خند توضیح می دهد که خیلی وقت ها بعد از پرسیدن سوال، متقاضی چینی این جمله را می گفته؛ بعد که هم کاری که چینی می دانست همان سوال را به زبان چینی تکرار می کرد، متقاضی می توانست جواب دهد.
می گفتند این متقاضی چینی در زمینه مالی اطلاعات خوبی دارد ولی با این سطح زبان انگیسی در ارتباط با کاربرها، جمع آوری اطلاعات و ارتباط با بقیه اعضای تیم شانس کمی دارد و نمی تواند ارتباط برقرار کند.
یادم می آید که هم کارم از این که متقاضی چینی، مدرک زبان را به رزومه اش ضمیمه کرده بود، شگفت زده شده بود.
دلم برای دختر چینی می سوزد؛ شاید این قصه خیلی از ما باشد که زبان انگلیسی، زبان رایجی در جامعه مان نیست. گرچه با تحصیل و امتحان، تلاش می کنیم خودمان را به زبان انگیسی زبان ها نزدیک کنیم، باز هم تلاش بیش تری نیاز داریم تا بتوانیم خودمان و تخصص مان را نشان دهیم و با دیگران ارتباط برقرار کنیم. باز هم فیلیپینی ها، هندی ها و مردمان کشورهایی که زبان انگلیسی در کنار زبان ملی شان به طور گسترده استفاده می شود، برای پیشرفت فضای بازتری دارند.
روان بودن در زبان انگلیسی و توانایی برقراری ارتباط و بیان خود، حتی از دانستن تخصص ویژه هم مهم تر است؛ چرا که خیلی وقت ها محیط های کاری با داشتن میزان مشخصی دانش و توان مندی، به متقاضی فرصت یادگیری و پیشرفت در فضای کاری می دهند ولی اگر زبان ندانی، نمی توانی خودت، نظراتت و دانشت را بیان کنی و با دیگران ارتباط موثر برقرار کنی. فضای کاری چنین فرصتی را برای سعی و خطا در برقراری ارتباط کم تر به کسی می دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر