شنبه، اردیبهشت ۱۷، ۱۳۹۰

نشانه

این یک نشانه است؛ نشانه ای از پایان دوره ای که برای اولین بار در زندگیم جرات کردم برایش قدم بردارم.
این یک نشانه است؛ نشانه شخصی برای پایان دوره ام و شروعی پر از امید و تلاش های تازه.
به امید امید، به امید روشنایی.

هیچ نظری موجود نیست: