سه‌شنبه، مرداد ۱۰، ۱۳۹۶

آهسته آهسته

یکی از قشنگ ترین چیزهایی که تا حالا یاد گرفتم، صبر کردن و مشاهده کردن در طول زمان است. گاهی وقت ها زمان، یواش یواش، اجزای مختلفی را جلوی چشم می آورد که پازل های ذهنی کمی شکل روشن تر و منسجم تری به خود می گیرند. حتی وقتی فراموش می کنم باز زمان آهسته آهسته با گذاشتن چند منظره و زاویه، تصویر کلی را یاد آوری می کند و آشفتگی را آرام. تجربه شخصی من باعث شده از صمیم قلب، سپاس گزار این نشانه ها و پیام ها باشم هر جا که یادم نمی رود و چشمم برای مشاهده و درک باز باشد.
ممنونم.

هیچ نظری موجود نیست: