خیلی هامان نقد سیاسی می کنیم، سرکوب گری را زیر سوال می بریم و دیکتاتورهای زمانمان را نقد و تحلیل می کنیم. اما کافی است پیچیدگی کوچک یا بزرگی برایمان پیش بیاید در روابطمان با اطرافیانمان؛ هر نوع رابطه ای که می خواهد باشد؛ خانوادگی، دوستی، عشقی، کاری و ...
آن وقت باید دید چند نفرمان واقعا در همین بعد کوچک زندگی فردی توانایی داریم درباره موضوعی که پیش آمده، گفت و گو کنیم، مساله را به روشنی طرح کنیم، نظراتمان را بیان کنیم و توان گوش دادن به برداشت ها و نگاه های طرف مقابل را داشته باشیم. چند نفرمان واقعا توانایی داریم با هم مساله را بررسی کنیم و اگر راهی برایش وجود دارد، دنبالش بگردیم؟
تا وقتی که خودمان، در اندازه همین زندگی فردی خودمان، دیکتاتور هستیم، چه طور می توانیم دیکتاتورهای در حد کلان جامعه را سرزنش کنیم؟
آن وقت باید دید چند نفرمان واقعا در همین بعد کوچک زندگی فردی توانایی داریم درباره موضوعی که پیش آمده، گفت و گو کنیم، مساله را به روشنی طرح کنیم، نظراتمان را بیان کنیم و توان گوش دادن به برداشت ها و نگاه های طرف مقابل را داشته باشیم. چند نفرمان واقعا توانایی داریم با هم مساله را بررسی کنیم و اگر راهی برایش وجود دارد، دنبالش بگردیم؟
تا وقتی که خودمان، در اندازه همین زندگی فردی خودمان، دیکتاتور هستیم، چه طور می توانیم دیکتاتورهای در حد کلان جامعه را سرزنش کنیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر