یک بسته چیللی قرمز خریده ام. ریز و خوش رنگند، سرخ سرخ. از یکی از دوستانم یاد گرفته ام که وسطش را قاچ بزنم و بندازم داخل غذا تا طعم فلفل تازه بگیرد. چون ریز است، دیگر نمی گذارمش روی تخته؛ همان جا کف دستم می گذارم و قاچش می زنم و بلافاصله می اندازمش بین غذایی که دارد روی شعله می پزد. باز شدن چند لحظه ایش کف دستم همانا و دستی که ساعت ها ازش آتش می بارید، همانا...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر