به نظر من، تمیز کردن دست شویی عمومی، یکی از کارهای سخت دنیاست. در طول این سال ها معمولا آدم هایی با لباس های قرمز از شرکت های پیمان کاری، دست شویی طبقات مختلف شرکت را روزانه تمیز می کنند. هرچند وقت یک بار آدم های قرمز پوش قدیم جایشان را به آدم های قرمز پوش جدید می دهند.
چند ماهی است که یک خانم هندی با لباس قرمز دست شویی طبقه را تمیز می کند. چهره ای آرام و صبور دارد، عینک می زند و موهای فرش را پشت سرش جمع می کند. منتظر می ماند کسی دیگر در دست شویی نباشد، بعد با جارو و مواد شوینده داخل می شود و شروع می کند به شستن و سابیدن. ولی این خانم با بقیه فرق دارد؛ وقتی تمیزکاری را شروع می کند با صدای قشنگی، آواز می خواند؛ آوازهایی به زبان خودش؛ آرام و دل نشین.
بعضی وقت ها در قلبم تحسینش می کنم؛ که با این همه سادگی و شور زندگی، کار می کند.
چند ماهی است که یک خانم هندی با لباس قرمز دست شویی طبقه را تمیز می کند. چهره ای آرام و صبور دارد، عینک می زند و موهای فرش را پشت سرش جمع می کند. منتظر می ماند کسی دیگر در دست شویی نباشد، بعد با جارو و مواد شوینده داخل می شود و شروع می کند به شستن و سابیدن. ولی این خانم با بقیه فرق دارد؛ وقتی تمیزکاری را شروع می کند با صدای قشنگی، آواز می خواند؛ آوازهایی به زبان خودش؛ آرام و دل نشین.
بعضی وقت ها در قلبم تحسینش می کنم؛ که با این همه سادگی و شور زندگی، کار می کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر