این روزها گاهی از شرکت که بیرون می آیم، دسته غازهای وحشی را می بینم که خوشان را ول داده اند کنار چمن ها کنار جدول. هوا دارد خنک می شود. شاید دارند کوچ می کنند و بین راهشان برای استراحت می ایستند. گاهی می بینم که در خطوط زاویه دار مثل یک هفت، پرواز می کنند. گروه بزرگ تر جلوتر و گروه کوچک تر، کمی عقب تر. سر هر هفت، یک غاز، خط دار است و گاه و بی گاه جیغ می کشد؛ شاید برای اعلام موقعیت به بقیه دسته ها یا هماهنگی با دسته خودش.
وقتی بچه بودم فکر می کردم دوست داشتم یک روز هم شده، چه چیز دیگری باشم. "چکاوک" ها یکی از انتخاب های همیشگی زندگی ام بوده و هستند. با دیدن غازهای وحشی، هوس می کنم که شاید یک روز هم شده یکی شان باشم و در دسته ای کنار بقیه، کوچ کنم؛ به جست و جوی آفتاب با تمام غازهایی که می شناسم.
وقتی بچه بودم فکر می کردم دوست داشتم یک روز هم شده، چه چیز دیگری باشم. "چکاوک" ها یکی از انتخاب های همیشگی زندگی ام بوده و هستند. با دیدن غازهای وحشی، هوس می کنم که شاید یک روز هم شده یکی شان باشم و در دسته ای کنار بقیه، کوچ کنم؛ به جست و جوی آفتاب با تمام غازهایی که می شناسم.
۲ نظر:
قاصدک هم پرواز می کنه :)
قاصدک هم مسافره, از اینور دنیا تا اونور دنیا :)
کاش! کاش!
پرواز گروهی با این همه نظم و یک دستی احساس دیگه ای داره اما :)
ارسال یک نظر