پنجشنبه، فروردین ۱۶، ۱۳۸۶

ما آدمیم

" ما آدمیم، فرشته نیستیم... ما آدم ها اشتباه می کنیم..."
این طوری تلاش می کند زندگی را که به تلاطم افتاده، آرام کند.
کاش من هم بتوانم این طوری فکر کنم. کاش بتوانم جاری تر و رهاتر زندگی کنم.
کاش قلبم آن قدر گسترده شود که اشتباهات خودم و دیگران را آرام تر و سریع تر ببخشم. کاش ورای آدم ها و رخ دادها را ببینم و درک کنم و ببخشم.
وقتی می پذیری که اشتباه کردی، وقتی می توانی ببخشی، می توانی دوباره به زندگی امیدوارانه لبخند بزنی و دوباره در زندگی جاری شوی. وقتی می بخشی، رها می شوی و با رنگ های تازه ات دوباره زنده می شوی.
پذیرفتن اشتباهات هنر بزرگی است، بخشیدن هنری بزرگ تر.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

به نظرم(حداقل برای من) جای پذیرفتن اشتباه و بخشش برعکسه...ا
اندر آرشیو خوانی لازم به ذکر است که آن نوشته پرواز بسیار چسبید؛ لابد به این خاطر که الآن در آستانه همان سه ماه اولم