دوشنبه، مهر ۱۷، ۱۳۸۵

People's Association in Singapore

ارزش ها و اهداف این سازمان سنگاپوری در راستای گردآوری ساکنان هر منطقه از پیر و جوان در کنار هم و ارائه خدمات متنوع به هر یک از این گروه های سنی بسیار جالب است. این مرکز با هزینه مناسبی خدمات گوناگونی دارد. این مراکز در سراسر مناطق شهر گسترده اند
هر وقت از "مرکز اجتماعی" منطقه خودمان عبور می کنم، از دیدن آدم هایی که معمولا به صورت گروهی مشغول کاری هستند، لذت می برم. به نظر من این نماد زیبایی از یک اجتماع و فعالیت های اجتماعی است.
در این مراکز خدمات آموزشی، تفریحی و فرهنگی گوناگونی ارائه می شود.
من هم یک روز در هفته در یکی از کلاس های مرکز نزدیک خانه ام شرکت می کنم. کلاس قبلی کلاس باله کودکان بوده، کناری موسیقی است، طبقه پایین، هم زمان آموزش بدمینتون است؛ کمی آن طرف تر در سالن ویژه اجتماعات عده ای زن و مرد سال خورده با شادی و سادگی در حال روشن کردن شمع های کیکی هستند و دارند مراسمی را جشن می گیرند؛ عده ای پسر بچه در حیاط بسکتبال بازی می کنند؛ دور تا دور حیاط آدم ها روی نیمکت های چوبی نشسته اند و روزنامه یا کتاب می خوانند یا با هم گپ می زنند...
کلاس من نه و نیم شب تمام می شود. وقتی از کلاس بیرون می آیم، می توانم از طبقه دوم پیرزن ها و پیرمردهایی را ببینم که با آهنگی چینی این وقت شب با پیروی از مربی شان در حیاط مرکز، تای چی تمرین می کنند.
این مرکز یکی از قشنگ ترین سازمان هایی است که من در زندگیم دیده ام.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

سلام
کاش ما هم نزدیک خانه مان یک مجتمع شاد داشتیم. نزدیکترین به من پارک ساعی است که آنهم همه کلاسهایش صبح است و تازه فقط تکواندو داره! با سر کار رفتن از این دو سه تا کلاس ورزش هم محروم می شویم.

من بخوام نپوسم کی را باید ببینم!

راستی به ورزشگاه دانشگاه ع. ص. می شود فکر کرد؟

قاصدک وحشی گفت...

سلام بهاره جان! از این که به من سر می زنی ممنون!
متاسفانه کلاس های آموزشی، ورزشی، فرهنگی و ... برای خانم های ایرانی شاغل درست برنامه ریزی نمی شوند. بیش تر کلاس ها روزها و در ساعات اداری هستند که متاسفانه خیلی از ما نمی توانیم از آن ها استفاده کنیم. مگر این که خودمان به قسمت برنامه ریزی این مراکز راه پیدا کنیم و چاره ای بیندیشیم!
ورزشگاه ع.ص. نسبتا امکانات خوبی دارد. استخرش کمی دورتر از دانشگاه
است ولی اگر پی گیری کنی، امکاناتی دارد.