سه‌شنبه، اردیبهشت ۰۶، ۱۳۹۰

قاب

دل تنگی هایم را قاب می کنم، قابی چوبی با حاشیه قرمز شاید هم ارغوانی یا نیلی. به دیوار اتاق می آویزمش و هر وقت که دلم گرفت نگاهش می کنم و لب خند می زنم...

هیچ نظری موجود نیست: