" و اگر از جانب خویش نعمتی به انسان بچشانیم
پس آن را از او بگیریم، بسیار نومید و ناسپاس خواهد بود
و اگر آدمی را به نعمتی بعد از محنتی رسانیم، مغرور و غافل شود
می گوید: روزگار زحمت و رنج من سر آمده
و غرق شادی و غفلت و فخر فروشی می شود
مگر آن ها که صبر و استقامت ورزیدند و کارهای شایسته انجام دادند
برای آن ها آمرزش و اجر بزرگی است. "
سوره هود، آیه 9
این آیه را دوستی نوشته بود. عمقش آن قدر زیاد است که نمی توانم این جا ننویسمش. مایه آرامش است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر