جمعه، بهمن ۲۵، ۱۳۸۷

از حالا به بعد

تلاش می کنم با داشته هایم زندگی کنم؛ نه با نداشته هایم.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

First Celebrate what you already have,
Thriving will be the next step

;)

ناشناس گفت...

همیشه خوندن بلاگت باعث میشه جای خالیت رو حس کنم... دلم برات تنگ شده...

قاصدک وحشی گفت...

سلام ساناز عزیز،

منم همین طور؛ مگه آدم تو دنیا چند بار فرصت دوستی با دوستانی رو داره که باهاشون درک متقابل آروم و همواری داره همیشه؟
خوش حالم که سر می زنی بهم.
به امید دیدار دوباره :)