فارغ از هر اتفاقی، مراقب روحت باش. نازش را بکش و هوایش را داشته باش تا صاف بماند و امیدوار. ارزش های کهنه اجتماعی با هیاهو و برچسب زدن، ترس بیرونی ایجاد می کنند از اتفاق هایی که به خودی خود آن قدرها مهم نیستند. آن چه مهم است روح و نشاط خالصانه وجودت است که در پس فراز و نشیب ها به چالش کشیده می شود. آن قدر دوستش داشته باش که هیچ خش و خراشی رویش ننشیند. روح صاف و خالص همچنان امیدوارانه پر می کشد فراتر از پستی و بلندی ها، فراتر از کمی ها. خودش به داد خودش می رسد، خودش خودش را از هر برزخی نجات می دهد.
۲ نظر:
و این راز عزت نفس است
دقیقا؛ و آگاهی و تمرین می خواهد و نگهداری.
ارسال یک نظر