به بیست و دو روزی که از سال نو میلادی گذشته،
به بیست و پنج روزی که از این سال قمری گذشته،
به سه روزی که به آن سال قمری مانده،
به هشتاد و شش روزی که به سال نو خورشیدی مانده،
که این سال که معلوم نیست چه قدرش گذشته و چه قدرش مانده،
دور باشد از اندوه و نومیدی،
پر باشد از عشق و امید،
از دوست داشتن و دوست داشته شدن.
به بیست و پنج روزی که از این سال قمری گذشته،
به سه روزی که به آن سال قمری مانده،
به هشتاد و شش روزی که به سال نو خورشیدی مانده،
که این سال که معلوم نیست چه قدرش گذشته و چه قدرش مانده،
دور باشد از اندوه و نومیدی،
پر باشد از عشق و امید،
از دوست داشتن و دوست داشته شدن.
۶ نظر:
سلام:)
این زیباترین دعائی بود که میشد در حق کسی کرد , در حق دنیا...
آدم دلش از این دعاها می خواد :)
غبطه خوردم!
مگر می شود یک لبخند، غبطه خورد؟ ;)
:) گاهی مثل الان می شود !
راستش خودم هم به این دعا غبطه می خورم.
ارسال یک نظر