هر بار رسیدن به این احساس، شگفت انگیز است. رسیدن به این که درک آدم نسبت به زندگی بیش تر درونی است و برگرفته از حس و نگاه خودش به ماجراها و داستان های بیرونی. آن چه در بیرون اتفاق می افتد، روی داد های کما بیش شبیهی است که در طول زمان، این جا و آن جا، رنگ های مختلفی به خود می گیرد.
۲ نظر:
:)
بینش
نگاه درونی آدم
به بیرون
به درون
رسیدن به حقیقت همیشه شگفت انگیزه
پس اینجوری بوده که مولانا میگه:
ما درون را بنگریم و حال را
نی برون را بنگریم و قال را
:)
دقیقا همینه. خیلی جالب بود یاد کردن از این شعر مولانا.
ارسال یک نظر