هم دم

پیشش که رسیدم، چای که نوشیدیم، وقت که گذراندیم با هم، با تمام وجود حضور دوباره ش را در زندگیم حس کردم. تازه فهمیدم چه قدر این مدت که به هم نزدیک نیستیم، تنهام.

حضورش من را دوباره به آرامش درونی آشنایی رساند که گاه گاه تجربه اش می کنم. گرچه از حال هم خبر داریم، ولی این دیدار رو در رو، حس نزدیک تر و روشن تری از وضع حالمان داشت. حالا حتی اگر هم دورادور حال و احوال می کنیم، بیش تر حسش می کنم.

دوستی های آرام و عمیق، پر دوام و بلند.