یکی از لذت بخش ترین فعالیت های تخصصی من در شرکت، وقتی است که مدیرم مرخصی است و اس ام اس می زند که برای ماهی های رنگارنگ اتاقش غذا بریزم، البته فقط با یک بار ضربه بر غذاپاش. البته مگر می شود در برابر این یازده تا دهان باز که با دیدن دست آدم، روی سطح آب باز و بسته می شوند، فقط یک بار به غذاپاش ضربه زد؟
۱۲ نظر:
:) سلام
من اما روزی که مسئول قسمت نیست باید محکمتر از همیشه گروه رو جلو ببرم . اینجا لحظه ای غفلت همان چیزی است که گروه در انتظارش است D:!!!
غفلت همان و خورده شدن همان !!!
جالبه!نگاه که می کنم سراسر تضاد است ! مردم آنجا گویا از مریخ آمده اند ! یا شایدهم مردم اینجا!
شاد زی
سلام،
البته همه ما آدم ها با کمی بالا و پایین به هم شباهت داریم. این جا هم وقتی مدیر تیم نیست، آدم ها آرام تر کار می کنند. ولی از اون جا که مدیرم مرتب با تماس های تلفنی و نامه همه امور را اداره می کند، مشکل خاصی پیش نمی آد.
به علاوه این جا نظم و قوانین و کنترل آن قدر زیاد است که آدم ها این طور تربیت شده اند که منظم باشند.
ما همه مان زمینی هستیم :)
وای چه آرامش بخش بود این پستت.
:)
:) فکر کنم نکته رو گرفتم
akheey! che keifi mide :)
khoobi shabnam jooni? deleman barayetan tangoolide! :*
ghablie manam! :D
:)سلام
این رو حتما بشنوید
http://www.rainhadapaz.com.br/projetos/musica/audio/mp3/Serenade%20-%20Schubert.mp3
http://www.rainhadapaz.com.br/projetos/musica/audio/mp3/Serenade%20-%20Schubert.mp3
نمیدومن چرا قسمت اول لینک paste نمیشه!
قسمت اولش اینهhttp://www.rainhadapaz.com.br
سلام،
خیلی ممنون، واقعا قشنگه.
اتفاقا همین اواخر تو بلاگ مریم مومنی
(http://blog.maryammomeni.com/) بهش برخورده بودم.
بی نهایت قشنگه.
:)
چه جالب!
اتفاقاًمنم همون جا پیداش کردم
ارسال یک نظر