ساعت نهار رفتیم یکی از فود کورت های نزدیک. آن سه نفر با احترام تصمیم گرفتند "سوپ کله ماهی" بگیرند که هم دوست داشته باشند و هم شامل محدودیت های غذایی من هم نباشد.
گرچه من در این مدت در زمینه این همه خورد و خوراک رنگارنگ و متفاوت از فرهنگ های مختلف، ماجراجو و کنجکاو بوده ام، اولین بار بود که با این غذا رو به رو می شدم.
آقای منتور تکه هایی از ماهی را جدا می کند و روی برنج ظرفم می گذارد.
آقای منتور می گوید برای این که آدم بتواند در جامعه ای زندگی کند باید خودش را با غذاهای محلی سازگار کند. البته او نمی داند که من این را دو سال پیش یاد گرفته ام.
تا آن وقت فکر می کردم کله ماهی تنها در مناطقی از ایران معروف است؛ عجیب بود که این سوی دنیا سوپ کله ماهی می دیدم.
Mentor(*)
۳ نظر:
salam! che bahal! soope kalle mahi! :D fek mikardam faghat khodemoon kalle mahi mikhoorim! ;) hala mishod khord?
سلام ثمر جان،
آره! بری منم خیلی عجیب بود!
آره، راستش مزه اش برخلاف تصورم خوب بود.
در واقع مثل خورش ماهی بود تا سوپ.
امتحانش جالبه.
Salam shabnam jan
man ham etefaghi soup e kale mahi ro emtehn kardam be nazaram khob bod.
ارسال یک نظر