ابری ست، بارانی ست، باد می آید.
ولی هیچ کدام این ها جوجه رابین کوچک و مامانش را منصرف نکرده از تمرین پرواز!
جوجه هنوز زیر سینه ش کرک است و خال خالی، نوکش تیز و دراز. پاهایش را هفت-هشتی گذاشته روی چوب نرده، ناشیانه ولی غبغب جلو داده، ایستاده.
گویا روز اولی ست که بیرون از آشیان است و دارد تلاش می کند روی پای خودش بایستد و بجهد و بپرد. امروز را به سلامت به روز بعدی برساند، پرنده ماهری شده با مدرک پرواز در باد و باران.
به عکس خواهر زاده ت نگاه می کنم که موهایش را تا زیر گوش کوتاه کرده و چشمان مشکی درشتش در صورتش واضح تر. آرامش عجیبی در وجودم می دود، مثل نهری که چند شعبه می شود و می دود وسط زمینی خشک. چه قدر این چشمان درشت مشکی آشناست!
خاک حاصل خیز، حتی به مراقبت و توجه بیش تری نیاز داره؛ همون جور که گل و گیاه و محصول توش رشد می کنه، علف هرز هم می تونه به راحتی توش بدوه و پرش کنه از بوته های ناخواسته. وقتی هم که علف هرز بهش بیفته، زمان و تلاش چند برابر لازمه برای تمیز کردن و آماده کردن و جا باز کردن برای گل و گیاه دل خواه.
